kahpe

hissiyatsız boşlukları anımsa. var olmadığın zamanların sana verdiği yük hani. sadece ışık yansıdığında seçebildiğin yerdeki ufak cam kırıkları.
yeteri kadar üzmedin mi bizi ?
o'nun sonuna gelmedinmi ?
senin için kararlar aldırmaya cesaretin varmı ? yada bomboş bi öykünün yapraklarını benimlemi dolduruyosun hala yoksa..
anlamsız saatlere kifayet kılıfı altında zaman torbacıkları yarattığın anlardan ibaretsin işte artık. en mutlu olucağın şeyin peşinden koşmaktan bile acizsin. yıprattığın hayatına hergün bi dikiş izi daha bırakmaktan yorulmıyacakmısın ? ne zaman pişman, ne zaman hissedar olucaksın acına.
acizliğini hissetmediğimi sanma.. olmayan duvarlara toslamaktan görünmeyen yaraların sızlıyor içten içe biliyorum. alçının içi kaşınıyor tamda. üstünden tırnaklıyorsun.
sanki ne boka yarayacaksa..

itiraf et !
hissetmeye cesaretin kalmadığı için onca tantana. siktiriboktan hayatında bıraktığın iz her hafta duvara attığın çentik kadar.
ruhunu satan fahişeden farkın artık almadığın para.
sanki sevişirken ruhun varda !!

dur bi düşün bakalım.
uyuyabildinmi beni aklına getirmeden acını aldırdığın adamların yanında.

belki gözlerini kapattın düşünmüyorsun ama;
kalbin hala orda be yosma..